แว่วเสียงราษฎร์ ร่ำไห้ในยามค่ำ
สายฝนพรำ แผ่นดินของเราผอง
เมื่ออาทิตย์อับแสง ลาน้ำตานอง
สายลมต้อง แสงเทียนดับ ลับชั่วกาล
ศุกร์สัญลักษณ์ บังคมลา พระมหามงคล
โอ้ ค่ำแล้ว ในกมลสิ้นคำหวาน
คืนไร้เดือน ลมหนาวนั้นยาวนาน
กว่าจะผ่านห้วงเวลา ชะตาชีวิต
เมื่อโสมส่อง เตือนใจ ให้ยั้งอยู่
หักอาลัย ยิ้มสู้ ประกอบกิจ
เพื่อความฝันอันสูงสุด จักอุทิศ
หวังตามรอยบาทบพิตร ด้วยใจภักดี
ผ่านยามเย็น เห็น แสงเดือน ที่เคลื่อนคล้อย
เราสู้คอยอดทนให้ชนประจักษ์
ทำความดีด้วย ดวงใจกับความรัก
เพื่อทรงพัก ไกลกังวล ที่บนฟ้า
เจ้าแก้วตาขวัญใจ อย่าไห้หวน
จงช่วยชวนกันฝัน ถึงวันหน้า
ใกล้รุ่งแล้ว ประเทศไทยในน้ำตา
พระราชาสถิต ในดวงใจนิรันดร์
รักนี้จะอยู่ในดวงใจนิรันดร์